Τρεις από τις επτά πύλες της πόλης είχαν πια κυριευτεί κι οι μέχρι χτες σκλάβοι, οι πεινασμένοι, οι ματωμένοι, οι εξανδραποδισμένοι, γονάτιζαν το θεριό, άλωναν την Τριπολιτσά...
Μυθιστορηματική αφήγηση της 4ης Σταυροφορίας και της πρώτης Άλωσης της Πόλης το 1204, μέσα από τα μάτια του Λέοντος του Αντουάν, φανταστικού ανεψιού του Γοδεφρείδου Βιλεαρδουίνου, αρχιστράτηγου και χρονικογράφου της Σταυροφορίας...
Πώς περνάει μισός αιώνας (1912 – 1964) σε μια αστική πόλη της Βορείου Ελλάδος που απελευθερώνεται απ΄΄ τους Οθωμανούς και προσπαθεί να βρει τον βηματισμό της ανάμεσα στις νέες προκλήσεις; Πώς τρεις πολυμελείς οικογένειες, οδηγημένες απ΄΄ τα προστάγματα της μοίρας, βρίσκονται να συγκατοικούν σ’ ένα πελώριο αρχοντικό; Πώς αντιμετωπίζεται το κύμα των προσφύγων της Μικράς Ασίας; Πώς ο έρωτας, με τις απανωτές του μαχαιριές, πλέκει –άλλοτε υπέροχα, άλλοτε τραγικά– τους πρωταγωνιστές; Πώς βγαίνουν οι καλικάντζαροι στην Κατοχή απ’ τα έγκατα της γης και πώς τους ξαναχώνουν τα παλικάρια της Αντίστασης; Πώς ξεκληρίζονται οι Εβραίοι της πόλης; Πώς ο εμφύλιος σπαραγμός διαλύει τη χώρα, κι από πού αντλείται το κουράγιο για την καινούρια αχνή χαραυγή; Η πραγματικότητα μπλέκεται με τη μυθοπλασία, σ’ ένα απίστευτο ανακάτεμα ηρωισμού, καρτερίας, θάρρους, προδοσίας, νέμεσης και αγάπης...
Από την τουρκοκρατούμενη Σύμη του 1900 μία πολυμελής οικογένεια σκορπίζεται στις κοιτίδες του Ελληνισμού κι από εκεί στην Γαλλία, τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Λιβύη...