Η Άννα Κελεσίδου γεννήθηκε στη Δράμα από γονείς πρόσφυγες της Μ. Ασίας. Πήρε απολυτήριο γυμνασίου το 1953 στην Αθήνα με βαθμό άριστα. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, γαλλική φιλολογία και γλώσσα στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών, ρωσική γλώσσα στο Κέντρο Σπουδών Νοτιο-Ανατολικής Ευρώπης και φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Grenoble. Διευθύντρια ΚΕΕΦ Ακαδημίας Αθηνών, καθηγήτρια φιλοσοφίας, καθηγήτρια του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών, Διευθύντρια του Γαλλικού Ινστιτούτου Σπάρτης, Ναυπλίου. Είναι Αντιπρόεδρος του Διεθνούς Κέντρου Μελετών Φιλοσοφίας του Δικαίου (και Μέλος της Επιστ. Επιτροπής του Περιοδικού του), της Ελληνικής Εταιρείας Κάντ και Γραμματεύς της Διεθνούς Εταιρείας Μελέτης του Ελληνικού Φιλοσοφικού Λόγου, μέλος πολλών διεθνών εταιρειών και της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών εις την οποία διετέλεσε και μέλος του Διοικητικού της Συμβουλίου. Έχει ασχοληθεί και δημοσιεύσει πάμπολλες φιλοσοφικές εργασίες. Είναι ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας και αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Μόσχας.
Τί μπορεί να σημαίνει για τον άνθρωπο της πολλαπλά χειμαζόμενης ιστορικής πραγματικότητας η προσέγγιση της μυστικής φιλοσοφίας του Πλωτίνου; Εκτός από τη γνωσιακή συγκομιδή, ο “άλλος τρόπος του ιδείν” είναι δυνατόν να λειτουργήσει διττά: αντικειμενικά, ως κάλεσμα στην υπέρβαση, αν όχι σε ύψιστο επίπεδο, τουλάχιστον πέρα από ό,τι μη αξιακό, υποκειμενικά, στην υιοθέτηση κάποιων αρχών, όπως είναι: η ταύτιση του είναι και του τρόπου του ενεργείν, η αναγκαιότητα της μερικής, έστω, λήθης της εξωτερικότητας και η επιλογή της εσωτερικότητας...
Αν η ιστορία διδάσκει αλλ’ οι άνθρωποι δεν διδάσκονται από αυτήν, η τέχνη του λόγου, όταν εξερευνά το βάθος της ανθρώπινης ψυχής και κοινωνίας μετατρέπει τη χρονικότητα σε καιρόν, αντικαθιστά την απόγνωση με την επίγνωση, την αδράνεια ή βεβαιότητα με την εγρήγορση...
Οι αποθησαυρισμένες πλατωνικές ρήσεις όχι μόνο είναι ικανές να γίνουν στέγαστρα πολιτειακής και ατομικής ζωής, αλλά και αποσβολώνουν τους όποιους, πάντα επιδερμικούς, Popper-ερμηνευτές του Πλάτωνος που, μαραγκοί μιας προκρούστιας κλίνης, μηρυκάζουν μονόπλευρες ιδεοτροφές της επιλογής τους...