Στο πρόσωπο της παντρεμένης μεσοαστής που δεν μπορεί να βρει την απόλυτη οικογενειακή ευτυχία και φαντασιώνεται την αποδέσμευση από τη συζυγική σχέση μέσω ερωτοτροπίας με έναν χωρικό ("Ήλιος"), στον ευκατάστατο άνδρα που παντρεύεται χωρίς πάθος ή αγάπη και καταλήγει στην απελπιστική απομόνωση από κάθε ανθρώπινο ον ("Ο άνδρας που αγαπούσε τα νησιά") και, τέλος, στο πολυταξιδεμένο ζεύγος που ύστερα από την εκπλήρωση αρκετών ονείρων του εντέλει συμβιβάζεται με μια ζωή άνετη, πλην όμως πληκτική ("Πράγματα"), ο Λώρενς στοχάζεται μυθοπλαστικά τον ερωτικό και οικογενειακό βίο της μεσαίας τάξης με έμφαση στο τίμημα που το εκάστοτε άτομο αναγκάζεται να πληρώσει προκειμένου να βρει την αληθινή ταυτότητά του, εστιάζοντας παράλληλα, ως γνήσιος μοντερνιστής, στην εσωτερική πλοκή των ηρώων του κατά τη διαπλοκή τους με τα φυσικά και κοινωνικά φαινόμενα....
Οι τρεις ποιητές Χαίλντερλιν, Μαίρικε και Βάιμπλινγκερ περνάνε ένα φαινομενικά γαλήνιο καλοκαιρινό απόγευμα στο κινέζικο περίπτερο του Πρέσσελ, λίγο έξω από την Τυβίγγη....
Το ομιχλώδες κλίμα του παράκτιου βορρά που συνθέτει αισθήσεις αλλά και απηχήσεις της προσφυγικής Ανατολής, το βυζαντινό βάθος της πόλης από τον καιρό που ήταν πολυφυλετική και πανορθόδοξη, οι παρακαταθήκες του παρακείμενου Αγίου Όρους, του Παλαμισμού αλλά και των πρωτοκομμνουνιστών Ζηλωτών, η Ιουδαϊκή εσωτερικότητα, η κοσμοπολίτικη σφραγίδα που απέκτησε από τις ιστορικές της περιπέτειες η πόλη, η επιρροή από τη βαλκανική ενδοχώρα που φτάνει μέχρι ένα κεντρο-ευρωπαϊκό κλίμα, έκαναν τη βυζαντινή και βαλκανική Θεσσαλονίκη να νιώθει πάντα πολύ πιο κοντά στην Κεντρική και τη Βόρεια Ευρώπη απ ότι στα μεγάλα κέντρα της Δυτικής Ευρώπης....