«Οι άνθρωποι που εμφανίζουν πρωτόγονες συμπεριφορές, που είναι άξεστοι και ακοινώνητοι, βίαιοι και θυμώδεις, (…) κοινώς οι ‘αγροίκοι’ ή ‘άγριοι άνθρωποι’, θα πρέπει να απομονώνονται γιατί διαταράσσουν τις κοινωνικές ισορροπίες και υπονομεύουν επικίνδυνα το μέλλον των παιδιών μας»...

Σε έναν κόσμο που έχει γεμίσει θλίψη και δυστυχία, επίπλαστη χαρά και ανάγωγη ψυχαγωγία, σε έναν κόσμο βιαστικό και απόλυτα υλιστικό, όπου η μουσική υπάρχει μόνο για να καλύπτει σιωπές, όπου ο πλούτος επενδύεται σε όπλα, σε ταξίδια στο διάστημα και σε κατασκευασμένες τρομοκρατίες, σ αυτόν τον επίφοβο κόσμο, ας τολμήσουμε να κοιταχτούμε στα μάτια, ας τολμήσουμε να ελπίσουμε, να αγκαλιαστούμε για να διώξουμε τους εφιάλτες μας και τις αγωνίες μας....