Στο βιβλίο καταγράφονται όλες οι αθησαύριστες λέξεις που σήμερα, πολύ σπάνια, ακούει κανείς στη Νεστάνη Αρκαδίας και μάλιστα κάποιες από αυτές παρουσιάζουν ένα διαφορετικό νόημα, αν δει και μελετήσει κανείς γλωσσάρια άλλων περιοχών...

Στα δίστιχα του στρατού, σε αυτές τις αυτοσχέδιες, λαϊκές ποιητικές δημιουργίες υπάρχει έντονη η εκτόνωση, η αποφόρτιση, η έκφραση ατομικών συναισθημάτων παραπόνου, αγανάκτησης, δυσαρέσκειας για όλο αυτό που ο φαντάρος βιώνει μέσα στο κλειστό περιβάλλον που καλείται στρατώνας...

-

Αιώνες ιστορίας ενός τόπου δεν αναπλάθονται ασφαλώς από τα διαθέσιµα λεκτικά και γραπτά σπαράγµατα –κάποιες φορές δεν επαρκούν για να ανασυνθέσεις ένα και µόνο γεγονός του παρελθόντος ούτε τα λεγόµενα αδιάσειστα ντοκουµέντα–, µα θεωρούµε πως θα ήταν ανεπίτρεπτο να µην αποδοθεί, χωρίς τοπικιστικές εξάρσεις και ανώφελους ροµαντισµούς, κάθε ψήγµα, γραπτής ή προφορικής µαρτυρίας, σ’ αυτές και σ’ αυτούς τουλάχιστον που δεν θαµπώνονται από τις ανέξοδες ποµφόλυγες και τις αντιαισθητικές κορώνες των επετειακών δεκάρικων κι αναζητούν στις αξεδιάλυτες σκιές των άγριων, πράγµατι, κι απρόσιτων καιρών τα αδιόρατα φάσµατα και τις ανείπωτες ιστορίες που στοιχειώνουν ακόµα τη γενέθλια γη τους...

Ένα μεσημέρι που ο μπαμπάς και η μαμά κοιμούνται, τα δύο μικρά αδερφάκια, ο Στέργιος και ο Αρκάδιος δεν έχουν τι να κάνουν...

Με το βιβλίο Αἰσώπου Μῦθοι, τα παιδιά έρχονται σε επαφή με την αρχαία ελληνική γλώσσα μέσα από έναν ευχάριστο, δημιουργικό και βιωματικό τρόπο...

Το 1098 μ...

Ένα βιβλίο επίκαιρο για την Ημέρα της Μητέρας...

Ο Αλέξανδρος παίζει με το αυτοκινητάκι του το βυσσινί έξω στην αυλή και θεωρεί ότι είναι οδηγός φοβερός...

Πενήντα συν οκτώ λαϊκά παραμύθια της κυπριακής προφορικής παράδοσης βρίσκονται συγκεντρωμένα και λεύτερα σε τούτη τη συλλογή, προερχόμενα από χώματα σκλαβωμένα εδώ και πενήντα χρόνια (1974-2024), μετά την εισβολή του Αττίλα στο νησί της Αφροδίτης...

«Μια φορά και έναν καιρό πήγε η γάτα στο χορό και δεν χόρεψε καλά και…» Τι να έγινε μετά; Τι συμβαίνει όταν πάμε να δοκιμάσουμε κάτι για πρώτη φορά; Σφίγγεται το στομάχι μας, κοκκινίζουμε, τρέμουν τα πόδια μας! Λέγεται άγχος και χτυπάει την πόρτα όλων μας συχνά...

-

Το πολύχρωμο ψαράκι παίρνει το δρόμο της επιστροφής σαν ένας άλλος Οδυσσέας...

Θρυλικά πλάσματα, μυ...

Από μικρό με μάγευε και με γοήτευε το παραμύθι! Καθόμουν δίπλα στην κυρά-Γεωργία, τη συχωρεμένη τη μάνα μου, που καταγόταν από το Χανδρινού, με ρίζες από τα μέρη της Αρκαδίας, και όσο αυτή έπλεκε ή έβαφε καρέκλες στο μαγαζί μας στην αγορά της Μεσσήνης, για να με απασχολεί και να με έχει δίπλα της, αρχίναγε το τραγούδι και το παραμύθι… Έτσι μπήκαν στη ζωή μου τα παραμύθια και ριζώσανε, γιατί όπως φαίνεται τα λόγια ριζώνουν και βγάνουν κλαδιά και παρακλάδια! Κι αυτή η συλλογή είναι ένα μέρος μόνο απ’ όσα έχω ακούσει...