Ατίθασες σκέψεις, νοσταλγία, εμμονές, αναπάντητα «γιατί», σπαράγματα αναμνήσεων, το απίθανο και το πραγματικό είναι οι χειραποσκευές μου που εντοπίστηκαν παρατημένες στην αποβάθρα του σταθμού των αναπάντεχων προκλήσεων, επειδή ο χρόνος ως σταθερά μεταβλητή διαστάλθηκε, ανασύροντάς τες από το μακρινό «πριν» στο εξ αποστάσεως «τώρα»...

Βουβαμάρα εκείνο το πρωί κι άνθρωποι μουδιασμένοι....