"Το τσούρμο συνέχιζε να περπατεί και να ελπίζει πάλι, δίχως τύψεις, αφού έπραξαν πίστευαν το σωστό κι έσερναν την Ευσαΐα που δεν ήθελε ν ακολουθήσει, μα σα σταμάτησε ν ακούγεται το κλάμα της Ποινίτσας, στάθηκε η μάνα ακίνητη, γούρλωσε ....