Στον σκοτεινό Ουρανόκηπο, βασιλιάς είναι ο καλόκαρδος και συννεφοπαρμένος Ανεμοσβούρας...

Μια ιστορία για τους πρόσφυγες, για την αλληλεγγύη, για την ανθρωπιά...

Καλώς ήρθατε στον μαγικό κόσμο της Γιαγιάς Τάρσα, από τους όμορφους Ωρεούς! Εδώ όπου οι γίγαντες μιλούν με τα δέντρα, οι δράκοι μαθαίνουν να αγαπούν και τα λουλούδια ανθίζουν με ένα φιλί...

Εκείνο το απόγευμα το Σύννεφο είχε μια καταπληκτική ιδέα… «Ποιος θέλει να παίξουμε κρυμμένο θησαυρό;» ρώτησε...

«Οι θρύλοι δεν τελειώνουν ποτέ...

Μια φορά κι έναν καιρό, ένα κορίτσι περπατούσε μέσα στη νύχτα, χωρίς προορισμό, με την ψυχή της γεμάτη ερωτήματα...

Σε ένα μακρινό βασίλειο, στο Λοστ Ίστγουντ, η βασίλισσα περίμενε το πρώτο της παιδί! Όλο το βασίλειο περίμενε πώς και πώς τη γέννηση της πριγκίπισσας! Ο βασιλιάς και η βασίλισσα αποφάσισαν να ονομάσουν τη πριγκίπισσα ‘Ηλιάννα’, γιατί είχε ξανθά και λαμπερά μαλλιά που έμοιαζαν με τον ήλιο! Το Λοστ Ίστγουντ γέμισε με χορό και μουσική! Βασιλιάδες και βασίλισσες από άλλα βασίλεια, απλοί κάτοικοι του Λοστ Ίστγουντ, όλοι ξεκίνησαν να χορεύουν και να τραγουδάνε! Όλοι εκτός από τρεις… Οι τρεις κακές μάγισσες, η Λούνα, η Άγκαθα και η Μινέρβα έριξαν κατάρες στη πριγκίπισσα Ηλιάννα...

Τρία μικρά πλάσματα, μία εξερεύνηση γεμάτη απρόοπτα...

Υπάρχει, άραγε, μαγικός τρόπος για να πετύχει κάποιος όσα επιθυμεί στη ζωή; Το σεντούκι της γιαγιάς Φουριόζας δίνει την απάντηση στο ερώτημα αυτό στα τρία της εγγόνια, τον Τρομάρα, τον Τρύπα και τον Τραμουντάνα, αλλά και σε όσα μικρά και μεγάλα παιδιά θα μοιραστούν τις περιπέτειές τους...

Η μικρή Ευτυχία ανυπομονεί να βρεθεί στο χωριό του αγαπημένου της φίλου, του Ειρηναίου, για να περάσουν μαζί λίγες μέρες οικογενειακών διακοπών...

Η διάσημη ζωγράφος Μυρτώ Αλεβίζου επιστρέφει στην Ελλάδα κάνοντας μια μεγάλη έκθεση...

Ο άρχοντας Αραλίκης ζει και βασιλεύει στο Ραχάτι...

Μια συνηθισμένη μέρα, ένα συνηθισμένο πρωινό, μια συνηθισμένη διαδρομή προς το σχολείο...

Μπορούν οι μικρές πράξεις να αλλάξουν τον κόσμο; Ο Αντώνης δείχνει να ακολουθεί τον Πέτρο και τη Μαρίνα με θάρρος...

“Η Κεχριμπαρένια ένιωσε για λίγο το αίμα να ανεβαίνει μέχρι το τελευταίο σημείο από τις κεραίες της και το κεντρί της να βγαίνει δειλά δειλά...