Ήταν Σάββατο του Λαζάρου και η βιτρίνα του παιχνιδάδικου ήταν στολισμένη με μεγάλα πλαστικά κόκκινα αυγά, άσπρα χνουδωτά κουνελάκια, πολύχρωμα φαναράκια και όλων των ειδών τις πασχαλινές λαμπάδες, που καμάρωναν στολισμένες με κορδέλες, λουλούδια, καραβάκια, κουκλιά και ό,τι μπορεί να βάλει ο νους του ανθρώπου....

"Είναι Σάββατο του Λαζάρου και στη Μύκονο η κυρά Δέσποινα ετοιμάζει, σύμφωνα με το έθιμο του νησιού, τα Λαζαράκια....

...

...

...

Οι μήνες ζηλεύουν τον Απρίλη....

Πώς θα αγοράσει βούτυρο η αλεπού, τώρα που ανακάλυψε πως έπεσαν τα λεφτά από την ουρά της; "Μην κάνεις έτσι, κουμπαρούλα μου! Θα σου δώσω εγώ από το δικό μου" την παρηγόρησε η αρκούδα μέσα στο μαγαζί....

"Ο Ορέστης εκείνη τη νύχτα δεν έκλεισε μάτι....

...

Μια κούκλα είναι ο σύντροφος ενός παιδιού στο δρόμο της φυγής....

Ο Ψαρής, το γκρίζο άλογο, ησυχία δε βρίσκει από τις ενοχλητικές αλογόμυγες....

Στην παγωμένη Ανταρκτική ζουν ευτυχισμένες, ανάμεσα σε άλλες φώκιες Γουέντελ, η μαμά Γκρέις και η μικρή Ρούμπι....

Τέσσερα παιδιά από τα πέρατα του κόσμου συνομιλούν με τα αηδόνια, τον άνεμο, το χώμα, το νερό....

Στην άκρη της πόλης, αποµονωµένο και σιωπηλό, στέκεται το χάρτινο σπίτι....

"Ο μικρός Σταυραετός", θα μπορούσε να είναι ένα πασχαλιάτικο παραμύθι, που ξεκινάει από την καθαρά Δευτέρα, ταξιδεύει 40 ημέρες και νύχτες μέσα στη Σαρακοστή, αγωνιά κι αντέχει τη Σταύρωση και δικαιώνεται με την Ανάσταση και τη γιορτή του Πάσχα, όπου όλοι οι άνθρωποι αγαπούν το κόκκινο χρώμα και τσουγγρίζουν κόκκινα αβγά!!! Θα μπορούσε όμως να είναι κι ένα παραμύθι για τη διαφορετικότητα, την υπομονή και την επιμονή, την ψυχική αντοχή στις δοκιμασίες της ζωής, την αγάπη για όλο τον κόσμο, την πίστη στα θαύματα, τη δικαίωση όλων των τίμιων αγώνων και προπάντων ένας ύμνος στην αληθινή και βαθιά ελευθερία....