Στη φύση το λέµε «επωφελής συµβίωση», ο σοφός λαός µας το λέει «το ένα χέρι νίβει τ’ άλλο…»...

-

Έναν καιρό και μία φορά, μέσα στον χρωματιστό και ποικιλόμορφο βυθό, μία άτυχη στιγμή στέκεται αφορμή για μια περιπέτεια που θα δοκιμάσει αξίες και συναισθήματα...

Η φιλία είναι πολύτιμο αγαθό είτε υπάρχει μεταξύ ανθρώπων, είτε μεταξύ ενός ανθρώπου και κάποιου άλλου πλάσματος της φύσης...

Μην τροµοκρατηθείτε! Ανοίξτε ψύχραιµα τις σελίδες του βιβλίου και διαβάστε πραγµατικές ιστορίες για «τροµερά» θηρία και ατρόµητους θηριοδαµαστές...

«Ίσως κάποιοι σε χλευάσουν, όμως εσύ θα θυμάσαι πως δεν ξέρουν, δεν έχουν ανακαλύψει αυτό που εσύ ανακάλυψες, θα δείχνεις κατανόηση, θα σηκώνεις το κεφάλι και περήφανα θα συνεχίζεις…» Ο δεκατριάχρονος Μορίς Ρενάρτ αγαπά τη σκηνή του θεάτρου και μια μέρα, από περιέργεια, τρυπώνει κρυφά στο θέατρο της πόλης του...

Μια φορά κι έναν καιρό, σε ένα παράξενο δάσος γεννήθηκε ένα κοριτσάκι με κατακόκκινα μαλλιά σαν το χρώμα της δυνατής φωτιάς, μεγάλα αμυγδαλωτά μάτια στο χρώμα της θάλασσας και μάγουλα πιο κόκκινα κι από τις φράουλες την άνοιξη...

Πολύχρωμες μελωδικές νότες κυλούν στον αέρα και ταξιδεύουν...

Ο μικρός Γιώργος με μια βαλίτσα στο χέρι και τα παπούτσια του προπάππου του στα πόδια, μεταναστεύει με υπερωκεάνιο στην Αμερική του προηγούμενου… αιώνα; Μυστήρια πράγματα! Τεράστια μπέργκερ, ο Μίστερ Ναγκ, που φωνάζει «τα πιάτα μουουου», χιλιάδες σαπουνόφουσκες που κρύβουν θησαυρούς, εκατομμύρια πιάτα με ζωγραφιές από σάλτσα και ένα πιάτο που σπάει επίτηδες...

Κυκλαδίτικο αεράκι, αναφιώτικες μυρωδιές και καλοκαιρινά τοπία… Όταν είσαι μέλισσα, όλα αυτά τα θαυμάζεις από ψηλά και για να περάσει η ώρα σου ακούς και τους τουρίστες που μιλούν για τις διακοπές τους...

Ο Περπερούα και οι φίλοι του έχουν μεγάλη ανάγκη από ξεκούραση...

Ο ντετέκτιβ Λάρι Μαξιλάρι ανεβαίνει στο αναδιπλούµενο ποδήλατό του, αλλά αυτή τη φορά βάζει πάνω του το πιο µεγάλο κουδουνάκι...

Η Χριστίνα Σεραφείμ έγγραψε και εικονογράφησε την ιστορία ενός χαριτωμένου παχουλού βατράχου που αποφασίζει να κόψει τις λιχουδιές...

«Ήταν κάποτε το σκοτάδι...

Βρέχει… O Κυρ Μανωλιός στέκεται στη βροχή...