Είναι άραγε οι ιδέες ολοκληρωτικά δέσμιες των πολιτισμικών, κοινωνικών και ιστορικών ντετερμινισμών τους; Μπορούν άραγε να απελευθερωθούν από αυτούς; Είναι άραγε το πνεύμα ολοκληρωτικά δέσμιο των κατεστημένων ιδεών; Πώς, τότε, γίνεται να εμφανίζονται και να διαδίδονται καινούργιες ιδέες; Πώς μια κουλτούρα επιτρέπει την ανάπτυξη μιας ιδέας που θα την καταστρέψει; Ο τέταρτος τόμος της "Μεθόδου" είναι η συνέχεια της "Γνώσης της γνώσης", έργο στο οποίο εξετάστηκε η ιδέα από τη σκοπιά του ανθρωπίνου πνεύματος/εγκεφάλου (ανθρωπολογία της γνώσης)....
Είναι δυνατό να σκεφτούμε το "κλασικό" και τις ελληνικές κληρονομιές διαφορετικά, με έναν καινούργιο τρόπο; Είναι δυνατό να τις αποσυνδέσουμε από την ιδεολογία της ελληνικής εθνικής γενεαλογίας ή της ανωτερότητας του δυτικού πολιτισμού; Γιατί, άλλωστε, να μας ενδιαφέρουν σήμερα που οι γνώσεις μας παγκοσμιοποιήθηκαν; Ο συγγραφέας προτείνει να αντιμετωπίζουμε το"κλασικό" όχι ως κάτι το βαθιά "εκπληκτικό" και "ξένο" ο κατακτούμε καθημερινά, ως ένα ισχυρό κίνητρο για να κατανοήσουμε το "διαφορετικό", ως ένα πρόγραμμα ανοιχτό σε καινούργιες ερμηνείες....