Στον τόμο αυτό, που πραγματεύεται -όπως και ο πρώτος τόμος- ζητήματα πολιτισμού και πολιτισμικών σπουδών, επικεντρώνομαι σε τρεις παραμέτρους: Στον νόμο του οίκου σε σχέση με τον νόμο της πόλεως...

Αφορμή για το καθένα από τα πέντε κείμενα που δημοσιεύονται εδώ υπήρξε μια φράση του Εμίλ Σιοράν που τα διαπερνά: «υπάρχουν προνομιούχες στιγμές κατά τις οποίες η συνείδηση οξύνεται, αλλά δεν υπήρξε ποτέ τόση έλλειψη διαύγειας ώστε ο άνθρωπος να μην μπορεί να προσπελάσει τα ουσιώδη προβλήματα, γιατί η ιστορία είναι μια διηνεκής κρίση, ήτοι μια χρεωκοπία της αφέλειας»...

Αναλύοντας τις εκδοχές του νόμου, δηλαδή τη σχάση και τις αντινομίες του, η εργασία αυτή αναφέρεται σε τρεις πρωταγωνιστές του νόμου: τον Kant, τον Sade και τον Kafka....

Ας ορίσουμε τον Άμλετ ως τον ήρωα του Άλλου....

-...

-...

-...