Το "Σάνκια" είναι η συνταρακτική ιστορία µιας οµάδας επαναστατηµένων νεαρών που έχουν αµετάκλητα εµπλακεί ανάµεσα στο γερασµένο σοβιετικό παρελθόν -που οι ίδιοι δεν πρόλαβαν να γνωρίσουν- και στην υπαρξιακή ανάγκη τους να εκφράσουν µια δυναµική διέξοδο στην κοινωνική κατάπτωση της χώρας τους....

"Έψελνε και διάβαζε, αλλά μες στο μυαλό του πρόφερε άλλα λόγια: "Συγχώρα με , Θεέ μου! Γλύτωσέ με, Θεέ μου!" - και όλα αυτά κάνοντας τη μια μετάνοια μετά την άλλη και κουνώντας το κεφάλι, σαν να ήθελε να εξαντλήσει τον εαυτό του, ενώ η Αγλαΐα τον κοίταζε απορημένη....

[....

Δεν είχε προλάβει ακόμα να τελειώσει η πρώτη δημοσίευση αυτού του μυθιστορήματος στον περιοδικό Τύπο, όταν οι τεχνητοί δορυφόροι άρχισαν την ορμητική περιφορά τους γύρω από τον πλανήτη μας....

"Ο Ντοστογιέφσκι γράφει μια βίβλο πεπτωκότων αγγέλων και ο Παπαδιαμάντης τη μεταγράφει σ ένα ευαγγέλιο όπου το χάρισμα των δακρύων κυριαρχεί....

Στη μεσοπολεμική Ρωσία το διήγημα αναπτυσσόταν παράλληλα με τη νουβέλα και το μυθιστόρημα, όμως, λόγω της μικρής έκτασής του είχε μεγαλύτερη πολυμορφία, οξύτητα θεμάτων και προβληματισμού....

Λίγο πριν το τέλος του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου, οι ανιχνευτές του Σοβιετικού λοχαγού Τράβκιν με τη θυσία τους θα συμβάλουν ώστε η 5η Θωρακισμένη Μεραρχία των Ες-Ες "Βίκινγκ" να μην μπορέσει να πραγματοποιήσει με επιτυχία την αποστολή τους, που ήταν να προλάβει τη διείσδυση των στρατευμάτων του Κόκκινου Στρατού στην Πολωνία....

Μπορεί ένα Κομμουνιστικό Κόμμα συμμετέχοντας σε μια αστική κυβέρνηση ν αποτρέψει την οικονομική καπιταλιστική κρίση και τις συνέπειές της; Μπορεί ν αποτρέψει τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο; Ποιες είναι οι επιδιώξεις της αστικής τάξης και των κομμάτων της -και ιδιαίτερα της σοσιαλδημοκρατίας- όταν προσπαθούν να εγκλωβίσουν ένα Κομμουνιστικό Κόμμα σε μια τέτοια κυβέρνηση; Ποια είναι η στάση της κάθε τάξης και των αντίστοιχων κομμάτων απέναντι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο; Ποιος αναφωνεί "Όχι όπλα στους εργάτες! Καλύτερη η σκλαβιά από την επανάσταση!"; Η πείρα του Β Παγκόσμιου Πολέμου είναι πλούσια και τα διδάγματα που αντλούνται από αυτόν ακόμα περισσότερα....

Μπορεί ένα Κομμουνιστικό Κόμμα συμμετέχοντας σε μια αστική κυβέρνηση ν αποτρέψει την οικονομική καπιταλιστική κρίση και τις συνέπειές της; Μπορεί ν αποτρέψει τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο; Ποιες είναι οι επιδιώξεις της αστικής τάξης και των κομμάτων της -και ιδιαίτερα της σοσιαλδημοκρατίας- όταν προσπαθούν να εγκλωβίσουν ένα Κομμουνιστικό Κόμμα σε μια τέτοια κυβέρνηση; Ποια είναι η στάση της κάθε τάξης και των αντίστοιχων κομμάτων απέναντι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο; Ποιος αναφωνεί "Όχι όπλα στους εργάτες! Καλύτερη η σκλαβιά από την επανάσταση!"; Η πείρα του Β Παγκόσμιου Πολέμου είναι πλούσια και τα διδάγματα που αντλούνται από αυτόν ακόμα περισσότερα....

Μέσα από τις γραμμές της ιστορίας του, ο Λεονίντ Αντρέγιεφ μάς αφηγείται την ιστορία μιας μικρής επαναστατικής ομάδας, τριών νεαρών αντρών και δύο γυναικών, του Σεργκέι Γκαλαβίν, του Βέρνερ, του Βασίλι Κασίριν, της γλυκιάς Μούσια και της Τάνια Καβαλτσούκ, που συλλαμβάνονται, στην ρωσική πρωτεύουσα, για την απόπειρα δολοφονίας ενός ισχυρού υπουργού της τσαρικής κυβέρνησης, ενός φτωχού, αγράμματου Εσθονού, του Γιάνσον, που κατηγορείται για τη δολοφονία του αφεντικού του και την απόπειρα βιασμού της συζύγου του, και του Τσιγκανόκ Γκολουμπέτς, ενός σκληρού, βάναυσου ληστή και δολοφόνου....

Το "Ημερολόγιο ενός τρελού" είναι το μόνο έργο του Γκόγκολ που είναι γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο, τονίζοντας έτσι την επιθυμία του συγγραφέα να έχει ο αναγνώστης την εμπειρία της ψυχικής αποδιοργάνωσης του ήρωα της ιστορίας από πρώτο χέρι, χωρίς την απάλυνση της σκληρής πραγματικότητας μέσω του λόγου ενός εξωτερικού αφηγητή....

Ο παραδοσιακός ρωσικός βερμπαλισμός -κληροδότημα της τολστόιας επιρροής- σε συνδυασμό με το πολυχρησιμοποιημένο ανά την υφήλιο θέμα του πολέμου,

Ο οδηγός είναι μόνος του, μονάχος τρέχει στον χιονιά, μόνος πηγαίνει με το έλκηθρο, μονάχος του στην ερημιά....

"Η ανάγνωση στη φυλακή έχει τις ιδιαιτερότητές της....

Πώς μπορούν οι ανθρωπιστικές επιστήμες, που βρίσκονται πλέον σε καθεστώς υποτίμησης, να αναζωογονηθούν και να γίνουν ελκυστικές και χρήσιμες για τον σύγχρονο άνθρωπο; Πώς θα αποκτήσουν πάλι το στοιχείο της δημιουργικότητας που είχαν κάποτε; Πώς θα τους ξαναδώσουμε τον αρχικό ανθρωπιστικό τους χαρακτήρα μετά την απανθρωποποίηση που υπέστησαν κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα; Σε αυτά και άλλα ερωτήματα -ερωτήματα σχετικά με τις "ανθρωπιστικές εφευρέσεις", με την αντίληψή μας για τον χρόνο, με την επαναστατικότητα του μοντερνισμού, με την υιοθέτηση μιας νέας ηθικής- προσπαθεί να απαντήσει ο Ρώσος στοχαστής Μιχαήλ Επστάιν στο βιβλίο αυτό, συμβάλλοντας έτσι αποφασιστικά στην επίκαιρη συζήτηση αναφορικά με τον ρόλο των ανθρωπιστικών επιστημών στον θεσμό του σύγχρονου πανεπιστημίου....