Μια σχολική εκδρομή στην Κωνσταντινούπολη...

Ο Ιάσων επιστρέφει από το σχολείο ενθουσιασμένος και μεταφέρει όσα έμαθε για τον Θαλή, τον πρώτο Προσωκρατικό φιλόσοφο, στον μικρότερο αδελφό του, Αία...

Όσο κοινότοπο κι αν ακούγεται, δεν μπορώ να αποφύγω τον πειρασμό και να μην πω το αυτονόητο: Είναι πανέμορφη η Πόλη, είναι πανέμορφο το Πέρα...

Τι κοινό μπορεί να έχει ένα στυγερό έγκλημα σε κάποιο αρχοντικό της Πριγκήπου, με ένα αδιάφορο ατύχημα στην Αθήνα του σήμερα; Ή μήπως δεν ήταν ατύχημα; Συνδετικός κρίκος των δύο ιστοριών είναι η Δανάη....