Τι κάνει όλους αυτούς -Μαρξ, Αγκάμπεν, Ίγλετον, Γκυ Ντεμπόρ, Δεληγιώργη, Ψυχοπαίδη, Φαράκλα, Τζέιμσον- και προφανώς αρκετούς άλλους, να προβληματίζονται, να αμφισβητούν, να απορρίπτουν και εμάς να δυσφορούμε, να δυσανασχετούμε, να ανησυχούμε; Μήπως πρόκειται απλά για το ανικανοποίητο των ανθρώπων ή μήπως όλα αυτά σημαίνουν την αναζήτηση κάποιου ξέφωτου προς την ανθρώπινη ολοκλήρωση; Μέσα σ αυτό το πλαίσιο διεξάγονται οι συνομιλίες του βιβλίου αυτού με τον καλύτερο ίσως συνομιλητή, τον "εαυτό"....
Το βιβλίο του Ζακ Ντερριντά "Πέραν του κοσμοπολιτισμού" αποτελείται από επτά αυτόνομα κείμενα, τα οποία πραγματεύονται έννοιες και προβλήματα που δεσπόζουν αφ ενός στη σύγχρονη πολιτική φιλοσοφία, αφ ετέρου στη σημερινή παγκόσμια κοινωνικο-πολιτική σκηνή: κυριαρχία, ιδιότητα του πολίτη, δημοκρατία (democratie) και δημοκρατική πολιτική (republique), κοινοτισμός και ρεπουμπλικανισμός, φιλοξενία και δικαίωμα ασύλου, εργαζόμενοι "χωρίς χαρτιά", ζωτικότητα και ανθρωπινότητα, δικαιώματα του ανθρώπου, έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, νέο διεθνές δίκαιο και νέοι δικαιικοί θεσμοί, συγχώρηση, θανατική ποινή, παγκοσμιοποίηση, πραγματική και δυνητική εργασία, πόλεμος και ειρήνη, κ....
Σε ένα βιβλίο που συνδυάζει το οδοιπορικό με τη φιλοσοφία, ο Nicholas Fearn ζητά από τους πιο φημισμένους φιλοσόφους παγκοσμίως τις απαντήσεις τους στα πιο διαχρονικά ερωτήματα της ζωής: Ποιος είμαι; Τι ξέρω; Τι πρέπει να κάνω; Είναι το πρώτο βιβλίο που εξηγεί τι σκέφτονται οι σημερινοί φιλόσοφοι....
Πώς συνδυάζει ένας φιλόσοφος, με την ιδιότητα του πατέρα, το άδειασμα του πλυντηρίου πιάτων με την ψυχαγωγία του μωρού του και με μία διάλεξη για τον Καντ και την ελευθερία; Γιατί ο Αντόρνο πίστευε ότι ο πολυσύχναστος δρόμος μπροστά από το τμήμα Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Γκαίτε στη Φρανκφούρτη ήταν μεγάλη απειλή για τη ζωή των φοιτητών του; Αρκεί ένας πτυχιούχος φιλοσοφίας να καθίσει στο κέντρο της πόλης του προσφέροντας "Φιλοσοφικές συζητήσεις για δέκα μάρκα" για να κάνει τους ανθρώπους να ενδιαφερθούν για τη φιλοσοφία;...
Η ηθική κερματίζει τα νοητά είδωλα και καθιστά τους όρους άτμητο, άφθαρτο, αδιάστατο, αναντιπαράστατο θετικότατους, πεμπτουσία κοινωνίας στην ενότητα....