Ποιος ισχυρίζεται ότι γνωρίζει την πραγματικότητα;
Με άλλα λόγια ποιος ξέρει τι του γίνεται;
Πόσες φορές πέφτουμε από τα σύννεφα;
Ενώ είμαστε βέβαιοι για κάποια τεκταινόμενα, ενώ πολλές φορές τα υποστηρίζουμε ακόμη και φανατικά, διαπιστώνουμε με απογοήτευση, ότι «αλλού χορεύει η χαρά»!
Η αληθινή γνώση απομυθοποιεί, αποκαθηλώνει, προσανατολίζει σε αυθεντικότερες σκέψεις και ψυχραιμότερες συμπεριφορές...
Το 2023, συμπληρώθηκαν 30 χρόνια από τον θάνατο (1993) του εμβληματικού χορευτή Νουρέγιεφ, αλλά και 60 χρόνια από την πρώτη του εμφάνιση στο Ηρώδειο (1963)...
Ο αυτοκράτορας της Κίνας Τενγκ Του Τε είναι βαριά θλιμμένος και ο μόνος τρόπος για να ξαναγίνει χαρούμενος είναι να ακούσει το θεραπευτικό τραγούδι ενός σπάνιου μαγικού αηδονιού...
Όπως και να ’χει το πράγμα, είναι φανερό πως η pin-up ντύνεται όπως ντύνεται για δυο λόγους: για να ικανοποιήσει την κοινωνική λογοκρισία μιας προτεσταντικής χώρας, που αλλιώτικα δεν θα επέτρεπε την εξέλιξη της pin-up στη βιομηχανική και ημιεπίσημη κλίμακα, και, για να εκμεταλλευτεί αυτή τη λογοκρισία και να τη χρησιμοποιήσει ως ένα ακόμη παράγοντα διέγερσης...
Λέξεις από βιώματα ζωής και ψυχής!
Λοιπόν το δηλώνω, το γράφω και το εννοώ…
Στη 45χρονη δημοσιογραφική καριέρα μου και στη ζωή μου ολόκληρη, συμπεριλαμβανομένων και των σχολικών εκθέσεων, έχω γράψει εκατομμύρια, μπορεί και δισεκατομμύρια, λέξεις…
Ομολογώ, ωστόσο, πως αυτές που απαρτίζουν το βιβλίο με τα κουίζ του Μουντομπάσκετ δεν βγήκαν μονάχα από το πληκτρολόγιο, αλλά εκπορεύονται και από τη μνήμη και κυρίως από την ψυχή μου!
Η τύχη με αξίωσε και ο Θεός με ευλόγησε να έχω παρακολουθήσει διά ζώσης τα εννέα από τα 19 Παγκόσμια Κύπελλα μπάσκετ, και –τούτου δοθέντος– ένα μεγάλο κομμάτι του βιβλίου αποτελεί βιωματικό προϊόν!
Τιμίως και ειλικρινώς δηλώνω, όχι για να κοκορευτώ, αλλά επειδή μου προκύπτει αυθορμήτως, ότι σχεδόν όλες τις ερωτήσεις που αφορούν τις διοργανώσεις από το 1986 έως και την τρέχουσα διοργάνωση (2023) τις έφτιαξα από μνήμης!
Όπως έχει γράψει και ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος στο προλογικό σημείωμά του, απόλαυσα κι ελόγου μου παρά πολύ όλη αυτήν τη διαδικασία της συγγραφής και χαίρομαι που –χάρη στην πίεση του Διονύση Βαλεριάνου και την εξαιρετική συνεργασία των στελεχών της ΕΛΛΗΝΟΕΚΔΟΤΙΚΗΣ– μπορώ να τη μοιραστώ μαζί σας...
Ο Δημήτρης Δημητριάδης (γεννημένος το 1944 στη Θεσσαλονίκη) είναι χωρίς άλλο μία από τις πιο ενδιαφέρουσες προσωπικότητες του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου: πολυσχιδής λογοτέχνης σε όλα τα είδη, μεταφραστής, δοκιμιογράφος, στοχαστής και σχολιαστής του πνευματικού βίου και των πολιτισμικών γεγονότων, από τους πολυγραφότερους λογοτέχνες και δραματουργούς, ο οποίος παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και εξαιτίας της ασύμμετρης πρόσληψης των έργων του, καθώς μόλις μετά το millenium αποκτά μια κάπως μονιμότερη σχέση με τη θεατρική σκηνή...
Στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και στις αρχές της δεκαετίας του 1970, εμφανίζονται στα γήπεδα της Ιταλίας πανό με ιδιαίτερες επωνυμίες: Commandos, Fossa, Ultras ή Brigate...