«Επιμένουμε να καυχιόμαστε υποκριτικά και θρασύδειλα, κραδαίνοντας το ξεσκισμένο λάβαρο του ακτινοβόλου μέλλοντος, όταν τρέμουμε κάθε στιγμή για την επόμενη μέρα που θα ξημερώσει στον κόσμο, όταν ζούμε στο φόβο και στη μοναξιά»...

Τρέμεις πως, αν διακρίνεις το σφάλμα μία φορά, θα σαρωθεί στα μάτια σου ολόκληρος ο χάρτινος πύργος των πεπραγμένων σου....