Αυτό το διήγημα γεννήθηκε από μια προσωπική ανάγκη: να συνδέσω τη μνήμη, τη φύση και την ύπαρξη μέσα από μια ιστορία που ξεπερνά το «λογικό» και ακουμπά το «αισθαντικό»...

Οι λέξεις γίνονται βήματα ζωής, όπως εκείνη περπάτησε στην ψυχή της ποιήτριας-ζωγράφου αναδύοντας πότε ένα άρωμα απαλό και τρυφερό, άλλοτε πάλι έντονο και βίαιο....