Η ζωηρή δραματοποίηση, το πλούσιο σκηνικό των παραδοσιακών ηθών, της τέχνης και της ιστορίας, οι αδρές πινελιές του σαρκασμού για τη διαφθορά των γραφειοκρατών και των εμπόρων, η απόσταση του συγγραφέα από τον κεντρικό του ήρωα, που εκφράζεται με λεπτή ειρωνεία για τις γκάφες, τον άξεστο ομοφοβικό λόγο και την άγνοιά του για πολλά, αλλά και με βαθύτερη συμπάθεια για τον νεανικό αυθορμητισμό του, προδίδουν ένα έργο εμπνευσμένης σύλληψης, επηρεασμένο από συγγραφείς σαν τον Ντίκενς ή τον Μαρκ Τουαίην...
Απολαύστε μια ιστορία όπου ο συγγραφέας κοιτάζει τον κόσμο ως “αντίπερα όχθη”, χωρίς καλλωπιστικές ψευδαισθήσεις να μας δείξει την ελπίδα και την ομορφιά όταν απεκδύονται την ψυχολογική τους αιτιολόγηση και φανερώνονται με την ωμότητα του κυνισμού και της βίας, ψηλαφίζοντας τις παραμορφώσεις του ορθού λόγου, όταν διαπλέκεται με το παράλογο, το σάστισμα και την ανθρώπινη μωρία...
Μια επιθυμία λυρική, ενός ενδοκρινή αδένα η φαντασίωση, ένα τηλεσκόπιο που νόμιζα που δεν θα είχε αγκάθια, με οδήγησαν σ’ έναν πόνο που δεν μπορώ να προσφέρω...