Οι βίλες του Μπέβερλι Χιλς, η διάσημη οδός Μαλχόλαντ και η βιομηχανία πορνό όπως τα είδαν καλλιτέχνες του Λος Αντζελες, οι οποίοι ανήκουν σε διαφορετικές γενιές και δουλεύουν με ποικίλα εικαστικά μέσα. Ανάμεσά τους και μια καλλιτέχνιδα της ποπ-αρτ που έγινε... μοναχή. Την έκθεση επιμελείται ο Κωνσταντίνος Κακανιάς, που ζει και εργάζεται στην «πόλη των αγγέλων», και περιλαμβάνει πρωτοποριακούς εκπροσώπους της τέχνης της Νότιας Καλιφόρνιας, όπως ο Ed Ruscha, ο οποίος παρουσιάζει πρώιμες φωτογραφίες από στέγες σπιτιών του Λος Αντζελες, και ο David Hockney, με την ιδιαίτερη οπτική του της οδού Μαλχόλαντ. Τα έργα της Sister Corita -καλλιτέχνις που έγινε μοναχή- συνδυάζουν εύστοχα το θρησκευτικό προβληματισμό με ποπ σλόγκαν και συνυπάρχουν στην έκθεση με τις ιδιοσυγκρασιακές αναπαραστάσεις λουλουδιών του Dan McCleary και με τις οξυδερκείς φωτογραφίες της Catherine Opie. Η τελευταία εστιάζει το φακό της σε όψεις σπιτιών του Beverly Hills, ενώ οι φωτογραφίες του Jeff Burton αποδίδουν με καθαρά ποιητική διάθεση το Λος Άντζελες και τη βιομηχανία πορνό. Ο νεο-εννοιακός καλλιτέχνης Sam Durant παρουσιάζει ένα από τα χαρακτηριστικά έργα του με μολύβι και ο γλύπτης George Stoll συμμετέχει στην έκθεση με σχέδια και μία σημαία από οργάντζα. Τα έργα της Pae White είναι από πραγματικό ιστό αράχνης, τον οποίο η γλύπτρια μεταφέρει από τον χώρο δημιουργίας του, τον προστατεύει ψεκάζοντάς τον με χρώμα και μ αυτό τον τρόπο τον μετατρέπει σε έργο τέχνης, «την τέχνη της Αράχνης». Την έκθεση συμπληρώνουν τα ανάγλυφα σχέδια του Sandeep Mukherjee και το «περιβόητο» «California dreamin» του Keith Boadwee. Συμμετέχουν, τέλος, και εκπρόσωποι της νεότερης γενιάς καλλιτεχνών του Λος Αντζελες, όπως η ζωγράφος Kim Fisher, τα «κακά παιδιά» Eric Wesley και Piero Golia και οι ανερχόμενοι γλύπτες Jennifer Nocon και Justin Beal. Το μόνο αληθινά κοινό χαρακτηριστικό μεταξύ των έργων της έκθεσης είναι η ολοκληρωτική έλλειψη της ανθρώπινης παρουσίας. Η μητρόπολη των είκοσι εκατομμυρίων παρουσιάζεται χωρίς ανθρώπους, άδεια, κενή. (Ελευθεροτυπία, 23/06/2007)