Η ομοφυλοφιλία όμως απαγορεύεται να περιφέρεται ελεύθερα στα σαλόνια των ευυπόληπτων κυρίων. Είναι φοβισμένη, ντροπιασμένη, βασανισμένη φριχτά κάτω από τα σφιχτά κολάρα, τις στενές επωμίδες, τα σταυρωτά κουμπωμένα σακάκια και τα καλογυαλισμένα παπούτσια τους. Η ομοφυλοφιλική αγάπη είναι καταπιεσμένη, εγκλωβισμένη στα σώματα, δειλή, τρομαγμένη και άτολμη να βγει στο φως της ημέρας. Γλιστράει τις νύχτες στους κακόφημους δρόμους για να ανταμώσει το χαμένο της πρόσωπο. Ο Ρόμπυ, άλλοτε εραστής του Ουάιλντ, εγκαταλειμμένος ύστερα στην απόρριψή του, διαισθάνεται πως έρχεται ο αντικαταστάτης στην καρδιά και το προσκεφάλι του ποιητή, αλλά δεν μπορεί να κάνει κάτι γι αυτό. Εξακολουθεί να τον θαυμάζει, αλλά συγχρόνως ζηλεύει τους έρωτές του που διαδέχονται ο ένας τον άλλον όπως τα οράματα του οπιομανή Μπλέηκ.