Από τον Κορμό του Μπελβεντέρε που ανάλυσε ο Βίνκελμαν έως την οικιακή διακόσμηση των κολίγων της Αλαμπάμα που περιέγραψε ο Έιτζι, περνώντας από μια επίσκεψη του Χέγκελ στο μουσείο, μια διάλεξη του Έμερσον στην Βοστώνη, μια βραδιά του Μαλαρμέ στα Φολί Μπερζέρ, μια έκθεση στο Παρίσι ή τη Νέα Υόρκη, μια σκηνοθεσία στη Μόσχα ή την κατασκευή ενός εργοστασίου στο Βερολίνο, ο Jacques Rancière εξετάζει δεκατέσσερα συμβάντα ή στιγμές, γνωστά ή σκοτεινά, προκαλώντας μας να αναρωτηθούμε τι κάνει την τέχνη και τι κάνει η τέχνη...

Τον Δεκέμβριο του 1969 ο Βέλγος καλλιτέχνης Μαρσέλ Μπρουνταέρς παρουσιάζει στη Wide White Space Gallery μια λογοτεχνική έκθεση όπου προτείνει τη δική του ανάγνωση του ποιήματος «Μια ζαριά ποτέ δεν θα καταργήσει το τυχαίο» του Στεφάν Μαλλαρμέ...

Τα πέντε κείμενα του συγγραφέα που συγκεντρώνονται σε αυτήν την έκδοση θέτουν ερωτήματα για τη φύση της εικόνας και την εργασία της τέχνης...

-...

Αλλά η "αυτονομία" της τέχνης δεν είναι πια η σκηνή μιας αντίφασης η οποία καταθέτει μαρτυρία για μια αλλοτρίωση που πρέπει να εξαλειφθεί....

...

"Πέρα από τις διαμάχες σχετικά με την κρίση της τέχνης ή το θάνατο της εικόνας που αναπαράγουν την ατέρμονη σκηνή του "τέλους της ουτοπίας", το κείμενο αυτό θέτει μερικούς από τους όρους κατανόησης του δεσμού που συνδέει την αισθητική με την πολιτική....

Το 1818, ο Ζοζέφ Ζακοτό, ένας εξόριστος Γάλλος δάσκαλος στο Πανεπιστήμιο της Λουβέν, ανακάλυψε μια αντισυμβατική μέθοδο διδασκαλίας που έσπειρε τον πανικό στη μορφωμένη Ευρώπη....