Ένα σημαντικό για την ιστορία της Ιταλικής Λογοτεχνίας ερωτικό ποίημα του Λατινικού Μεσαίωνα, πάντα επίκαιρο και θελκτικό, που δεν περιορίζεται σε ένα χαριτωμένο ερωτικό διάλογο αναδεικνύει κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα της εποχής του. Για πρώτη φορά αποδίδεται στην Ελληνική ένα ποίημα ελάχιστα γνωστό στη χώρα μας, μέσα από στίχους ελεύθερους με ρυθμό άλλοτε εμφανή και άλλοτε εσωτερικό, προκειμένου να διατηρηθεί η φρεσκάδα και ο αυθορμητισμός του ποιητή. Γράφτηκε από τον πολυσυζητημένο ποιητή Cielo d Alcamo με τίτλο Contrasto, όμως έγινε γνωστό από το πρώτο ημιστίχιο ως Rosa Fresca Aulentissima. Επιλεκτικά αναφέρεται σε αυτό και ο Δάντης στο έργο του "De Vulgari Eloquentia". Στο ποίημα αναφέρεται επίσης ο Dario Fo στο έργο του Mistero Buffo, που του χάρισε το Νόμπελ. Βλέπει με το δικό του θεατρικό μάτι ένα ποίημα για το οποίο χύθηκε μελάνι πολύ από τους φιλολόγους, προκειμένου να εξιχνιάσουν την ταυτότητα και την προσωπικότητα του ποιητή και να ερμηνεύσουν τους υπαινικτικούς στίχους του. Χαρακτηριστικά ο ίδιος επισημαίνει ότι "είναι ένα από τα πρώτα κείμενα του σατιρικού -γκροτέσκο- θεάτρου". Το μάτι βέβαια των φιλολόγων και εκείνο του θεατράνθρωπου Dario Fo δεν είναι ...ζευγάρι, και είναι συναρπαστικό να παρακολουθεί ο αναγνώστης τη διαπάλη των απόψεων.