«Η πολιτική υπήρξε για μένα η οργή που οργανώνεται, ο κάλος που σκληραίνει. Δεν πέρασαν βδομάδες, πέρασαν χρόνια, γνώρισα τα όπλα, σκότωσα ανθρώπους, πρώτα έναν, έπειτα κι άλλον». «Αποκάλυψα στους γονείς μου την πρόθεση να γίνω ιερέας, αντέταξα στις ενστάσεις τους μονάχα μια βουβή ισχυρογνωμοσύνη». «Γνώρισα πολλούς ανθρώπους και κοιμήθηκα σε πολλά κελιά, στη φυλακή βρίσκεσαι σε συνεχή μετακόμιση. Είναι παράξενο πώς ένας εγκλεισμός μπορεί να έχει τόση κινητικότητα». Ο συγγραφέας Εrri De Luca αναδιηγείται τις εξομολογήσεις τριών παιδικών του φίλων. Καθένας τους άκουσε κάποτε ένα κάλεσμα και το υπηρέτησε. Τώρα στο κατώφλι της ζωής τους, αναστοχάζονται το τίμημα της επιλογής τους.