Γραμμένο στη δεκαετία του 1960, το σπουδαίο αυτό μυθιστόρημα, που κατέχει κεντρική θέση στην πορτογαλική λογοτεχνία, σκιαγραφεί με καθαρότητα, λιτότητα και τόλμη την κοινωνία του ευρωπαϊκού νότου. Κεντρική μορφή του έργου η Ντόρα Ροζάριο, στον ρόλο της συζύγου, νύφης, εργαζόμενης μητέρας και ερωμένης. Η αφήγηση της ζωή της −από τη φίλη της Μανουέλα− αποκαλύπτει λησμονημένες ιστορίες, οικογενειακά μυστικά και ανεπούλωτα τραύματα του παρελθόντος, ξεδιπλώνοντας παράλληλα τους μαιάνδρους μιας υποκριτικής, ανδροκρατούμενης κοινωνίας. Ωστόσο, οι ηρωίδες της Maria Judite de Carvalho αντιδρούν −η καθεμιά με τον δικό της τρόπο− στην προδιαγεγραμμένη μοίρα τους. Υπάκουες ή εξεγερμένες, αδύναμες ή δυνατές, ορθώνουν το μοναχικό τους ανάστημα μπροστά στην ανισότητα, διεκδικώντας θέση σε έναν πατριαρχικό κόσμο αμείλικτο με τις γυναίκες που γερνούν.