Αδεώς απόλλυμαι = Αφόβως αφανίζομαι Πράγματι χάθηκε περήφανα ο Ελληνισμός του Πόντου κι απ τη ζωή και απ τα χώματά του. Όμως αδυνατεί και η πιο σκληρή σκλαβιά να του στερέψει την έφεσή του για ελευθερία. Ελευθερία... προς το βουνό... τον θάνατο... ή προς την αυτοεξορία. Καί στην πατρώα γη και στην "φιλόξενη" Σοβιετική Ένωση που βρέθηκαν πολλοί κυνηγημένοι από τους Τούρκους, υπέστησαν την τραγωδία της γενοκτονίας. Με δύναμη ανερμήνευτη πολλοί επιβιώσανε πιασμένοι από την ελπίδα να τους δεχτεί η γενέτειρα πατρίδα, η Ελλάδα. Όμως μήπως φτάνοντας στην Ελλάδα των ονείρων τους αντί για το όνειρο βρήκαν τον εφιάλτη; Μέσα στην δίνη των τεκταινομένων, δεν έπαυαν να συμμετέχουν στις χαρμολύπες της ζωής... Οι ήρωές μας άραγε τί τέλος είχαν;;; Η οικογένεια Παυλίδη πέρασε σώα την λαίλαπα;;; Βρήκε η Σουμέλα την χαμένη Φωτεινούλα της;;; Ξανάσμιξαν ο Ντάνη ο αλλόθρησκος και η Ερατώ;;;