Όπως είχε πει και ο Mr. Κ μια μέρα που τρώγαμε οι τρεις μας σούσι στο σπίτι: - Κανείς δε μπορεί να ζήσει μια ζωή ά-σουσι! Του άρεσε φαίνεται πόσο τραγουδιστό ακουγόταν όλο αυτό. - Αφού το λες εσύ αγάπη μου, κάτι θα ξέρεις, είχε συνεχίσει το αστείο η Άννα. - Αφού το λες εσύ. Αφού το λες. Αφού το. Αφούτο! (Επαναλάμβανε ο Mr. Κ λες και είχε πάθει εγκεφαλικό). Τι είναι το αφούτο; Ρώτησε τελικά την Άννα κατενθουσιασμένος, ενώ εγώ προσπαθούσα ακόμα να καταλάβω τι συνέβαινε. Η Άννα τον κοιτούσε σκεπτική. Έπαιζε με τα ξυλάκια της και, κοιτώντας το σούσι στο τραπέζι, σκεφτόταν. Είχαν τον δικό τους κώδικα επικοινωνίας. Εγώ προσπαθούσα να καταλάβω πού το πήγαιναν. - Αφούτο, ε; Ναι... Το αφούτο είναι σπέσιαλ συστατικό της ιταλικής κουζίνας, απάντησε τελικά η Άννα. - Μμμμμμ... Ναι... Έχεις απόλυτο δίκιο. Είναι σαν την τρούφα! Σαν το σαφράν! Επιβεβαίωσε ο Mr. Κ. Η Μαρία δυσκολεύεται να κατανοήσει αυτό που της συμβαίνει. Η Άννα προσπαθεί να το αποδεχτεί. Η Μαρία θα σοκαριστεί και θα θυμώσει. Η Άννα θα το αρνηθεί και θα λυγίσει. Η ζωή, τελικά, περίπλοκη. Το γέλιο, όμως, αστείρευτο σε ένα ταξίδι που θα τις ενώσει για πάντα.