Η πίστη απευθύνεται κυρίως προς τον ασύλληπτο χαρακτήρα της αγάπης του Θεού, η οποία είναι υπέρτερη και προηγείται της δικής μας [...]. Άξια πίστεως είναι μόνο η αγάπη, όμως ισχύει και ότι δεν πρέπει και δεν επιτρέπεται να πιστεύεται κάτι άλλο πέρα από την αγάπη. [...] Πίστη ότι υπάρχει αγάπη, απόλυτη αγάπη - και αυτό ως έσχατη, τελεσίδικη παραδοχή που δεν υποκρύπτει τίποτε άλλο πίσω της. Ενάντια σε κάθε πιθανότητα της υπαρξιακής εμπειρίας (credere contra fidem όπως sperare contra spem), ενάντια σε κάθε "έλλογη" έννοια του Θεού, που το μόνο το οποίο μπορεί να φανταστεί είναι μια απάθεια, μια ολότελα ατάραχη αγαθότητα στην καλύτερη των περιπτώσεων, και επ ουδενί αυτόν τον ασύλληπτο-μη νοητό χαρακτήρα του. Το πρώτο που θα έπρεπε να ξεχωρίσει ένας μη χριστιανός στην πίστη των χριστιανών είναι ότι πρόκειται προφανώς για ανθρώπους υπερβολικά τολμηρούς.