ΕΥΧΗΝ ΟΔΥΣΣΕΙ Το φως της οθόνης στο πρόσωπό σου μες στο μικρό, ημίφωτο δωμάτιο κι εσύ ακολουθείς – μυστικοί κωδικοί, κρυφά μονοπάτια, εικόνες, ήχοι, φωνές οι φίλοι που βλέπεις αλλά δεν μπορείς ν’ αγγίξεις, το θέατρο σκιών – την ώρα που έξω ξημερώνει, σαν Οδυσσέας που δεν γύρισε ποτέ περιπλανιέσαι μόνος σου σε ξένους τόπους και περιμένεις· μια κάθαρση, μια επιστροφή έστω τυχαία, έστω για λίγο, έστω ψηφιακή...