Ποίηση εστί… µουσική ιδωµένη µε τα µάτια, παλµός ζωής, ψυχής ξεχείλισµα, δίψα αθανασίας• κατακλυσµός ο τελευταίος αναστεναγµός… Α΄ ΕΑΡΙΝΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ...

«Εγώ, ο υμνητής του φλοίσβου και του βότσαλου τρυγώ τον έρωτα στου φεγγαριού την αγκαλιά τη γαλήνη πάνω στο κύμα την τεκταινόμενη συγκίνηση στα φύλλα της καρδιάς τη μεταφυσική του λυρισμού μέσα στο ιερό βήμα της ψυχής...

Οι Έμποροι των Εθνών είναι κατά βάθος ένας αγώνας λυτρωμού του Παπαδιαμάντη από όλη τη δυτική επιρροή, από την εκπολιτισμένη τάχα Δύση, που στα μάτια του δεν φανέρωνε τίποτε άλλο παρά εμπόρους εθνών, οπλισμένους με τον λατινικό δόλο...