Στα 12 σύντομα διηγήματα του βιβλίου, η Λουκία Δέρβη πλέει στη θάλασσα της σύγχρονης ιστορίας, με συνεπιβάτες τους άσημους ήρωές της, τις μικρές και μείζονες ζωές τους. Παρούσα πάντοτε η ανάγκη για την απόδραση, το ταξίδι, τη φυγή - κοινό παρονομαστή στον πρόσφυγα και τον μετανάστη. Από τη Λάπηθο, τη Φιλιππούπολη και την πλατεία Αμερικής, μέχρι τη Νέα Υόρκη και το Λος Άντζελες, τη Νυρεμβέργη, το Τζιμπουτί και τη Μασσαλία, την Κυψέλη και τον Πόντο, οι ήρωες των διηγημάτων παλεύουν εκόντες άκοντες με τα κύματα της εποχής τους. Αγαπούν, απελπίζονται, αγωνίζονται, απογοητεύονται κι ελπίζουν, όσο τους επιτρέπεται. Η συγγραφέας προσεγγίζει τις ιστορίες τους διακριτικά, με την απαλότητα της συμπόνιας. Και, καθώς αφηγείται το πώς οι ζωές των ανθρώπων ξεφυλλίζονται βίαια από τους σφοδρούς ανέμους της Ιστορίας, μας δείχνει, με λιτό και συγχρόνως εύγλωττο τρόπο, πως κάθε ταξίδι είναι μια μετανάστευση, κάθε ξεριζωμός μια προσφυγιά.