«Πίσω από το έργο του Maarouf είναι ξεκάθαρη η επιρροή ενός από τους δεξιοτέχνες της μικρής φόρμας, του Χούλιο Κορτάσαρ. Όπως ο Maarouf, ο Κορτάσαρ μεγάλωσε σε έναν κόσμο στον οποίο η απειλή της βίας ήταν παντού, όπου οι κανόνες που διέπουν το ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει έμοιαζαν απίστευτα απρόβλεπτοι. Η μόνη απάντηση σε μια τόσο τερατώδη ύπαρξη είναι το είδος του σκοτεινού γέλιου που βρίσκουμε στον Κορτάσαρ, στον Μπέκετ, στον Κάφκα και στον Μπρεχτ. Οι ιστορίες του Maarouf είναι βαθιά ιδιόμορφες, περιστασιακά συγκινητικές και συχνά πολύ αστείες...» (Απόσπασμα από κριτική του Alex Preston στον Guardian)