[...] Στηριγμένο στις πηγές της λειτουργικής μας παράδοσης και γραμμένο με την λειτουργικοποιμαντική ευαισθησία και εμπειρία του π. Κωνσταντίνου Παπαγιάννη, έρχεται να καλύψει ένα μεγάλο κενό στον τομέα της θείας λατρείας. Και τούτο διότι αποκαθιστά την ως προς τα Προκείμενα, Αλληλουϊάρια, Αντίφωνα και Κοινωνικά αρχαία τάξη, την οποία η αμέλεια των ανθρώπων, αλλά και η φθορά του χρόνου διεσάλευσε. Βοηθά επίσης το λαό του Θεού στη συμμετοχή του κατά την τέλεση των διαφόρων Ακολουθιών και τον κατευθύνει στην "εν πνεύματι και αληθεία" (Ιω. 4, 24) λατρεία. Αλλά και για την επιστημονική έρευνα καθ έαυτήν το "Αντιφωνάριον" θα είναι πάρα πολύ χρήσιμο. Σ αυτό μπορούν οι νεότεροι ερευνητές να παραπέμπουν και να παραδειγματίζονται όσον αφορά την ευαισθησία και την υπευθυνότητα που χρειάζεται για την ακρίβεια στη λειτουργική τάξη, καθώς επίσης και τον με βάση την πλούσια παράδοση εμπλουτισμό αυτής της πράξης. (από το εισαγωγικό σημείωμα του Παναγιώτη Σκαλτσή)