Σε χρόνους κατά τους οποίους ο γάμος κλονίζεται, η μοιχεία δεν θεωρείται αμαρτία, τα διαζύγια αυξάνονται με ρυθμό που προκαλεί δέος, η χηρεία έχασε σχεδόν το νόημά της και κάθε ηθική αρχή γύρω απ αυτά τα μεγάλα θέματα διακωμωδείται με πολλούς τρόπους, είναι ανάγκη να ακουστεί ο καθάριος Πατερικός λόγος, όπως στην προκειμένη περίπτωση διατυπώθηκε από τον άγιο Ιωάννη το Χρυσόστομο. Στο παρόν τεύχος αποδίδονται στη νεοελληνική τέσσερις ομιλίες του σοφού Ιεράρχη: Ποιες γυναίκες να νυμφεύονται οι άντρες - Για ν αποφεύγεται η πορνεία - Αν πεθάνει ο άντρας... - Ως χήρα να καταγράφεται κάποια... Ίσως κάποια σημεία των δυνατών αυτών ομιλιών να μας ξενίζουν σήμερα ή να θεωρούνται από μερικούς ξεπερασμένα. Κι όμως! Αν τα εξετάσουμε κάτω από το πρίσμα της αιωνιότητας, με βάση το λόγο του Ευαγγελίου, σύμφωνα με τον προορισμό που έθεσε ο Θεός για τον άνθρωπο, και με την απαιτούμενη για τόσο σοβαρά θέματα ειλικρίνεια, θα διαπιστώσουμε την ορθότητά τους. Αυτή η στάση είναι ικανή να οδηγήσει σε επιτυχημένους γάμους, στην αποφυγή της πορνείας, στη μείωση των διαζυγίων, στην κατά Θεόν χηρεία.