Το συγκλονιστικό αυτό βιβλίο περιγράφει την ιστορία του στρατοπέδου του Άουσβιτς, του πιο απάνθρωπου και απεχθούς θεσμού απ όσους δημιούργησαν οι ναζί. Μαθαίνουμε πώς το στρατόπεδο εξελίχθηκε σταδιακά από φυλακή για Πολωνούς πολιτικούς κρατουμένους στο χώρο εκείνο όπου σημειώθηκε η μαζικότερη εξόντωση ανθρώπων στην ιστορία, με θύματα περίπου ένα εκατομμύριο Εβραίους. Με αφορμή το Άουσβιτς, ο συγγραφέας εξετάζει γενικότερα το Ολοκαύτωμα. Απορρίπτει την ιδέα ότι η λειτουργία του στρατοπέδου συνιστούσε παρέκκλιση από την πολιτική των ναζί και υποστηρίζει ότι το Άουσβιτς έπαιζε πρωτεύοντα ρόλο στην υλοποίηση της "τελικής λύσης". Το βιβλίο εξετάζει την ψυχοσύνθεση και τα κίνητρα όσων ευθύνονται για τη λειτουργία του στρατοπέδου, ενώ φιλοξενεί αποσπάσματα συνεντεύξεων με ανθρώπους που συμμετείχαν στα εγκλήματα του Άουσβιτς και μιλούν τώρα για πρώτη φορά σχετικά με τις πράξεις τους. Πολλά εντυπωσιακά στοιχεία έρχονται για πρώτη φορά στο φως, από την ύπαρξη οίκου ανοχής εντός του στρατοπέδου μέχρι την εκτεταμένη διαφθορά που επικρατούσε. Ο συγγραφέας αξιοποιεί σοβιετικό αρχειακό υλικό που ως τώρα παρέμενε απόρρητο και ανασκευάζει πολλές από τις ισχύουσες απόψεις, ενώ ταυτόχρονα θέτει μια σειρά από καίρια ερωτήματα: Γιατί οι κατεχόμενες από τους Γερμανούς χώρες δεν προστάτευσαν τους Εβραίους πολίτες τους, και γιατί οι Σύμμαχοι δεν έδρασαν πιο δυναμικά για να σταματήσουν την εξόντωση των Εβραίων όταν έμαθαν για το ρόλο του στρατοπέδου; Το βιβλίο αφηγείται μια ιστορία θανάτου, αγριότητας, θάρρους, απόδρασης και επιβίωσης, και προσφέρει στον αναγνώστη τη δυνατότητα να κατανοήσει πώς μπόρεσε μια τραγωδία τέτοιων διαστάσεων να συμβεί.