Πώς γίνονται βιομηχανικοί εργάτες οι χωρικοί; Η προλεταριοποίηση των χωρικών στο εργοστάσιο δεν είναι ένας αυτοματισμός, μια απλή προσαρμογή. Είναι σύνθετη κοινωνική διαδικασία. Πώς οι πρώην ανεξάρτητοι παραγωγοί θα καταλήξουν στη θέση του βιομηχανικού εργάτη; Πώς παρεμβαίνει η εργοδοσία στη διαδικασία ένταξης των χωρικών στο εργοστάσιο; Στη διαδικασία διαμόρφωσης βιομηχανικών εργατών και εργατριών από κατεστραμμένους αγροτικούς πληθυσμούς; Το παρόν βιβλίο καταπιάνεται μ αυτά τα ερωτήματα στην περίπτωση του μεταπολεμικού Λαυρίου, του οποίου το εργατικό, βιομηχανικό προσωπικό αντλήθηκε σε μεγάλο βαθμό από εσωτερικούς μετανάστες, κατεστραμμένους μικροπαραγωγούς. Στηρίζεται σε υπερδιετή επιτόπια έρευνα στο Λαύριο, με κύρια μεθοδολογκά εργαλεία τα δημόσια, τα δημοτικά και τα συνδικαλιστικά αρχεία, τα αρχεία και τα μητρώα επιχειρήσεων, τις ατομικές και τις οικογενειακές συνεντεύξεις, την ανασύνθεση επαγγελματικών διαδρομών μέσω οικογενειακών βιογραφιών. Η πρωτοτυπία της εργασίας έγκειται στη συνδυασμένη ανάλυση των οικογενειακών στρατηγικών των προβιομηχανικών πληθυσμών προκειμένου να φωτιστούν οι τρόποι με τους οποίους οι χωρικοί "πλησιάζουν", "γλιστρούν", "χρησιμοποιούν" ή και "ξεμένουν" στο εργοστάσιο, και των εργοδοτικών στρατηγικών προκειμένου να φωτιστεί το κατά πόσον η διαμόρφωση του βιομηχανικού προλεταριάτου αποτελεί όχι μόνο συνέπεια αυστηρών και αμετάκλητων οικονομικών νόμων αλλά και προϊόν ενεργών βιομηχανικών στρατηγικών.