Ο Γιώργος και η Μαρία, ο Νάσος και η Θάλεια, η Άννα. Πρόσωπα καθημερινά. Πρόσωπα της διπλανής πόρτας, πρόσωπα που η ζωή τους χαράζεται ανεξίτηλα και μοιραία από συγκυρίες και κυρίως, από τις επιλογές τους. Τι είναι αυτό που συνδέει τα πρόσωπα αυτά; Τι είναι αυτό που χρόνια ολόκληρα αποτελούσε το μυστικό αλλά και το μαράζι τους, τον καταλύτη για το ξεγύμνωνα της ψυχής τους, την ανάγκη να μιλήσουν, να εξομολογηθούν, να ελευθερωθούν; Μια απόδραση. Μια απόδραση στην πιο όμορφη πλατεία. Την πλατεία Αριστοτέλους και... 25 χρόνια μετά στην Αθήνα. Με τη φαντασία του φορτισμένη από προσωπικές, κοινωνικές και επαγγελματικές εμπειρίες, ο συγγραφέας προσπαθεί να εξηγήσει το "γιατί". Ένα "γιατί" που όλοι θα έθεταν, λίγοι θα τολμούσαν να απαντήσουν και λιγότεροι θα πείθονταν από την απάντηση. Πραγματικότητα και φαντασία συμπλέκονται. Ο συγγραφέας ομολογεί ότι δεν κατάφερε να δώσει απάντηση στο "γιατί". Ωστόσο, η απάντηση σε ερωτήματα του είδους δεν μπορεί και δεν πρέπει να αποτελεί προνόμιο του συγγραφέα, που θέτει το ερώτημα, αλλά του αναγνώστη, του καθένα μας, δραπέτη ή συναυτουργού στην απόδραση.