Ο εφημέριος Ντανιέλ Βέντρα έχει μια καλή σύζυγο, τρία παιδιά και μια ζωή που τον γεμίζει. Οι μέρες του κυλάνε ανάμεσα στα κηρύγματά του, στην οικογένειά του, στη φιλανθρωπική του δραστηριότητα με τους φυλακισμένους και τη ζωηρή ενασχόληση με τα προβλήματα που μαστίζουν την κοινωνία στην οποία ζει. Είναι ευτυχισμένος; Όχι! Η συνειδητοποίηση ότι δεν έχει καταφέρει να ξαναβρεί εκείνο το αίσθημα εγγύτητας, συνενοχής, βαθιάς αρμονίας που είχε με την πρώτη του γυναίκα, η οποία πέθανε πολύ νέα, του αφήνει ένα αθεράπευτο αίσθημα κενού. Μια άγνωστη, παντρεμένη, όμορφη γυναίκα έρχεται ν ακούσει το κήρυγμά του και να ξυπνήσει τα συναισθήματά του από τον λήθαργο, καθώς μαζί της νιώθει τη χαμένη εκείνη εγγύτητα που νοσταλγεί... Η σχέση τους τον αναγκάζει να προδώσει όλα αυτά στα οποία είχε αφιερώσει τη ζωή του: την οικογένεια, το λειτούργημά του, το προδιαγεγραμμένο μέλλον του... Η εγγύτητα με μια πίστη και το Θεό της, που του εξασφάλιζε τις βεβαιότητές του, αρχίζει να παραχωρεί τη θέση της στην εγγύτητα που του χαρίζει η γυναίκα ενός άλλου άντρα... Τελικά σε τι κάποιος θα έπρεπε να αφιερώσει τη ζωή του; Σε μια πίστη που δεν γνωρίζει αμφιβολίες ή σε μια πίστη που δοκιμάζεται, αλλάζει, μεταλλάσσεται απ τις αμφιβολίες;