Αυτή η κάποια, μυστική κι ανερμήνευτη, "συναντά" τον αρθογράφο Αργύρη Αγγέλου, παρασύροντάς τον σε μια αναίτια και ατέρμονη αναζήτηση της ευτυχίας και του χαμένου χρόνου. Κι οι δυο μαζί, παγιδευμένοι σ ένα γλωσσικό τρένο γεμάτο κάτοπτρα, ταξιδεύουν συνεχώς, με την πλάτη γυρισμένη στο χρόνο και στο χώρο. Στη διαδρομή τους αγριόχορτα καταπράσινα κι ανυπάκουα, γεννήματα της πιο τρελής φαντασίας, ξεφυτρώνουν απροσδόκητα αξιώνοντας μια ύπαρξη. Ένας Λιβανέζος συγγραφέας διαβεβαιώνει πως "όλα έχουν σαν αρχή τους τη δυσφορία". Ένας διψασμένος άνδρας με όνομα εξωτικό, πίνει βρόχινο νερό πηγαδιού, συνετά αποταμιευμένο όλο το χρόνο. Ένα ξεχασμένο ανδρικό ρολόι ανοίγει την τεράστια παρένθεση της Ιστορίας. Δυο γυναίκες με σκληρά γόνατα και λόγια, χάνονται στο φόντο εικόνων αντεστραμμένων. Δέκα μαθητές λογοτεχνίας συζητούν την αρχή της έμπνευσης και την ανάμνηση. Ένας έγχρωμος εργάτης κολλά επιδέξια με την τέχνη της αφισοκόλλησης, σκηνές από train movies και ένας κύκνος συντρίβεται στις γραμμές ενός πυλώνα μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Μια παράξενη ιστορία, όπου η μυθοπλασία συναντά τη ζωγραφική και η πραγματικότητα τη φαντασία. Ένα σύντομο αφήγημα ή ένα μυθιστόρημα- περίληψη όπου όλα ξαναρχίζουν ακριβώς εκεί που έχουν τελειώσει.