Το νέο ποιητικό βιβλίο του Μιχάλη Γκανά, "Άψινθος", συνομιλεί με την "Αποκάλυψη του Ιωάννου" απ όπου αντλεί και τον τίτλο του. "Άψινθος" λέγεται ο αστέρας που έπεσε στη γη και δηλητηρίασε "το τρίτον" των πόσιμων υδάτων "και πολλοί των ανθρώπων απέθανον εκ των υδάτων ότι επικράνθησαν". Από την "Αποκάλυψη" ο ποιητής έλκει και μια σειρά από στίχους, βιβλικά κλειδιά που ανοίγουν την εσχατολογική προοπτική ενός σκοτεινού κόσμου, του δικού μας σύγχρονου κόσμου. Πρόκειται για μια ποιητική σύνθεση με δύο ενότητες: Στην πρώτη ενότητα το χθες με το σήμερα εναλλάσσονται, μέσα σε μια ατμόσφαιρα ενός επικείμενου ή συντελεσθέντος κατακλυσμού, με άτιτλα ποιήματα δεξιά και φράσεις από την "Αποκάλυψη" αριστερά. Στη δεύτερη ενότητα κυριαρχεί η ανάκληση αγαπημένων προσώπων - τεθνεώτων και ζώντων - σε έναν προσωπικό, εξομολογητικό τόνο. Εδώ, λοιπόν, κοντά στο τέλος των ημερών "Αν είναι να μιλήσει κάποιος ας πει για την αγάπη" και την ιαματική σιωπή της. [Μικρό δείγμα γραφής:] Αυτοί παιδί μου δεν δεν σου χαρίζουν ούτε τη νύστα τους όλο δεν και δεν και δέν-τρο δεν φύτεψαν τα χέρια τους δεν χάιδεψαν σκυλί γατί πουλάκι πληγωμένο γυναίκα άσχημη και στερημένη αυτοί παιδί μου δεν δεν δίνουν τ Αγγέλου τους νερό δεν άκουσαν ποτέ ανάκουστο κιλαϊδισμό και λιποθυμισμένο δεν έπιασαν με τα ρουθούνια τους το άοσμο άνθος του θανάτου δεν είδαν-κατάργησαν τα μάτια τους- μια πιπεριά να γίνεται λιμπελούλα αυτοί παιδί μου δεν δεν ξέρουν δεν αγαπούν ξέρουνε μόνο ν απαιτούν περισσότεραπερισσότεραπερισσότερα περί... που έτσι γράφεται το μέλλον μας.