Βρισκόμαστε στο Παρίσι, το 1947. O Αντονέν Αρτώ εμφανίζεται σε ένα κατάμεστο αμφιθέατρο. Η διάλεξη που πρόκειται να πραγματοποιήσει έχει τίτλο «Βαν Γκογκ, ο αυτόχειρας της κοινωνίας». Όλη η καλή κοινωνία του Παρισιού έχει κατακλύσει τον χώρο για να τον ακούσει. Ο Αρτώ υπερασπίζεται με πάθος μια ιδέα: η αυτοκτονία του Βίνσεντ Βαν Γκογκ είχε τους εκτελεστές της. Στο θεατρικό αυτό έργο ο Αρτώ κρύβεται πίσω από ένα προσωπείο για να μιλήσει για τον εαυτό του. Είναι το προσωπείο του Βαν Γκογκ, τον οποίο ούτως ή άλλως ο Αρτώ θαύμαζε πολύ και ταυτιζόταν μαζί του. Αυτό το στοιχείο, το ότι ο ήρωας φανερώνει σταδιακά επί σκηνής τον εαυτό του εκπροσωπώντας συνεχώς κάποιον άλλον και ποτέ μιλώντας για τον ίδιο, αποτελεί το βασικό δραματουργικό σχήμα του έργου. Το έργο Αρτώ / Βαν Γκογκ γράφτηκε το 2015 και αποτελεί το πρώτο μέρος της τριλογίας των θεατρικών έργων –Οικογένεια Τσέντσι (2015), Κόκκαλο (2022)– που δημιούργησαν η Ιόλη Ανδρεάδη και ο Άρης Ασπρούλης με αφορμή τη ζωή και το έργο του ρηξικέλευθου και πρωτοπόρου καλλιτέχνη και διανοητή του 20ού αιώνα Αντονέν Αρτώ, και κυκλοφορούν από την Κάπα Εκδοτική.