[...] Το παρόν λεξικό της αρχαίας ούτως ειπείν ερωτολογίας είναι το πρώτο και ευτυχώς θεμελιώδες, όσο μπορώ να κρίνω, ανάλογο λεξικό κι όχι μόνο στα ελληνικά. Διεκδικεί το προνόμιο να είναι το πρώτο ευρωπαϊκό λεξικό (αναφέρομαι σ αυτή τη μορφή ειδικά) με ανάλογο περιεχόμενο. Ο Μανθούλης συγκέντρωσε τα λήμματα του λεξικού του με προσοχή, με γνώση, με φιλολογική μεθόδευση, με βιβλιογραφική πληρότητα και, κυρίως, με σπουδαίο λεξικογραφικό ένστικτο. Όσο και να φανεί παράδοξο, ένας κινηματογραφιστής είναι συχνά ένας καλός λεξικογράφος. Κάθε λέξη γι αυτόν αποτελεί ένα πλάνο. Κάθε λέξη-πλάνο έχει "τραβηχτεί" από μια ειδική γωνία και ζουμάρει άλλοτε στο πρώτο επίπεδο κι άλλοτε διερευνά, φωτίζοντας, το φόντο. Οι λέξεις είναι σαν τα τοπία, έχουν το δικό τους φωτισμό, την υγρασία τους, τη θερμοκρασία τους, τον εσωτερικό τους ρυθμό. Κάθε λέξη-λήμμα σφύζει από ζωή, πάλλεται, έχει ένα ιδιότυπο φεγγίον, κάτι σαν ένα αλώνι, μια άλω γύρω της. Ο λεξικογράφος, σαν τον κινηματογραφιστή, μονταρει πλάνα, συνδυάζει ρυθμούς, φωτίζει γωνίες, προβάλλει σε γκρο πλάν σημασίες, υπομνηματίζει λεκτικές συμπεριφορές. Ο Μανθούλης έκανε καλή δουλειά· επιστημονικώς άρτια, παιδαγωγικώς εύληπτη και ταυτόχρονα ελκυστική. Ένα λεξικό αυτού του είδους, που συνήθως προσεγγίζεται με περιέργεια, συχνά πονηρή και καχύποπτη, γίνεται γοητευτικό και ελκυστικό όταν κατορθώνει να πείσει χωρίς σοβαροφάνεια και να μορφώσει χωρίς χυδαιότητα. [...] (από τον πρόλογο του Κώστα Γεωργουσόπουλου)