Κάθισε κοντά μου, να σου μιλήσω για τις Αθιβολές, τις σκέψεις μου όπως λέμε στο μαγικό νησί μου, στην Κρήτη. Έλα να ζεσταθούμε στις ίδιες φλόγες, να αγγίξουμε παρέα τα κάρβουνα που μουτζουρώνουν τις άκρες των δαχτύλων μου κι αν σ’ αυτές τις γραμμές συναντήσεις κάπου τον εαυτό σου, μη βιαστείς να γυρίσεις τη σελίδα, απλά μείνε κοντά του με αγάπη… Στο βιβλίο αυτό, η Κατερίνα Μιχελάκη χαρτογραφεί μια διαδρομή επιβίωσης, από το ανόθευτο σκοτάδι στο φως, με λύτρωση την ποίηση. Λέξεις βιωματικές, που οσμίζουν ακόμη πόνο, κακοποίηση, προδοσία, μα και λέξεις θεραπευτικές, γεμάτες έρωτα και αγάπη, που κάνουν τις καρδιές των πιο ρομαντικών να σκιρτήσουν γρηγορότερα. Η ποιήτρια, μετουσιώνοντας το τραύμα σε θαύμα, μας κρατά σταθερά το χέρι, περπατώντας στα βήματά της μέσα από πέντε κεφάλαια. Το χάος, η δημιουργία, η αναμονή, η απώλεια και η αναγέννηση, συνθέτουν μια ιστορία που καθηλώνει. Οι Αθιβολές της γίνονται και δικές μας λέξη προς λέξη, γραμμή προς γραμμή...