Συλλογιέμαι πως όλος ο κόσμος είναι μια μεγάλη ζωντανή πολυσύνθετη εικόνα. Ένα ψηφιδωτό απειράριθμων ετερόκλητων και αεικίνητων ψηφίδων που αενάως ανασυνθέτουν εικόνες και γεγονότα, σαν κύτταρα ενός γιγάντιου οργανισμού που πορεύεται στην εσχατολογική του πορεία. Κουκίδα απειροελάχιστη κι εγώ, όπως το καθετί που στροβιλίζεται μέσα σ αυτό το ψηφιδωτό που λέγεται δημιουργία, καταγράφω με τον τρόπο μου εικόνες άλλων καθώς οι πορείες μας συναντώνται εν χρόνω στον χώρο. Χώρος μου βασικός είναι βέβαια το Άγιον Όρος· ένας χώρος στον όποιο ο χρόνος, καθώς είναι συγκερασμένος με τα υλικά του παρελθόντος, συνεχίζει να αναδημιουργεί εικόνες, συνθέτοντας τη συνολική του μορφή με ψηφίδες του παρόντος. Από αυτό το μοναδικό μωσαϊκό διάλεξα ψηφίδες φυσικού κάλλους και χάριτος μοναστικής ζωής· τις ανέμιξα και σας τις παρουσιάζω. Κάποιες ίσως τις συναπαντήσετε κι εσείς ερχόμενοι στο Άγιον Όρος ως προσκυνητές, διότι μεταμορφώνονται και χάνονται βραδέως· τις περισσότερες όμως τις έχει ήδη πάρει οριστικά και ανεπίστρεπτα το ποτάμι του χρόνου, αποταμιεύοντάς τες στο ταμείο της έσχατης ημέρας, τότε που οι ψηφίδες της ζωής μας, όμορφες ή άσχημες, θα συνθέσουν την τελική και αιώνια προσωπική μας εικόνα. (από τον πρόλογο του Μοναχού Γαβριήλ)