Ένας νεαρός Τουαρέγκ συναντά σε κάποιο καφενείο στο Λονδίνο έναν Άγγλο συγγραφέα από τον οποίο ζητάει να μεταφράσουν στα αγγλικά την αυτοβιογραφία του παππού του που είναι γραμμένη στην Τάμασεκ, (τη γλώσσα των Τουαρέγκ). Το όνομα του παππού του είναι Μουσσά Αγκ Αμελλάλ και στη συνέχεια του βιβλίου ακολουθούμε τη ζωή του με τα σκαμπανεβάσματα που προξενούν οι κοινωνικές και πολιτικές αναταραχές στον Νίγηρα και στις γύρω χώρες. Επιπλέον, διαβάζουμε για τις ανυδρίες, τον ξεσηκωμό στο Μαλί και τους πολέμους στον Νίγηρα που στοίχισαν τις ζωές πολλών δικών του ανθρώπων. Εν ολίγοις, ο συγγραφέας περιγράφει παραστατικά τη ζωή των Τουαρέγκ από κάθε πλευρά δημιουργώντας στον αναγνώστη άμεσες και ζωντανές εικόνες. Ονομάζομαι Μουσσά και γεννήθηκα μια νύχτα που η Σαχάρα στροβιλιζόταν με τον άνεμο κάτω από ένα ολόγιομο φεγγάρι μετατρέποντας τη νύχτα σε σκοτεινή μέρα. Από εκείνη τη στιγμή, η μουσική που ακούω είναι αυτή που παίζει ο άνεμος τραβώντας την κελεμπία μας και προσπαθώντας να λύσει το ταγκελμούστ που έχουμε τυλιγμένο γύρω από το κεφάλι μας και μας κάνει να ιδρώνουμε, καθώς το λουλάκι με το οποίο είναι βαμμένο το ταγκελμούστ ποτίζει το πρόσωπό μας και γι’ αυτό εμάς τους Τουαρέγκ μας ονομάζουν «μπλε ανθρώπους». Γεννήθηκα στη Σαχάρα· πού ακριβώς, θα σας γελάσω· κάπου στα βόρεια του Νίγηρα στη μέση αυτής της πονηρής αμμοθάλασσας που συζεί με τον άνεμο...