Θεσσαλονίκη, Τριανδρία 1960. ΄Ενα μικρό κορίτσι στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού έρχεται σε επαφή με τη γλώσσα, τη γραμματική και τους κανόνες της, τους οποίους αποστηθίζει με μεγάλη ευκολία. Ωστόσο, τα ερεθίσματα που δέχεται καθημερινά από το οικογενειακό της περιβάλλον αλλά και από τη ζωή στον συνοικισμό, όπου διαμένει, είναι αυτά τα οποία την κάνουν να αντιλαμβάνεται τη γλώσσα με έναν διαφορετικό τρόπο και εν τέλει διαμορφώνουν τον λόγο της. Χρόνια αργότερα, ως φιλόλογος, συνειδητοποιεί τον στενό δεσμό του προσωπικού μας τρόπου σκέψης και έκφρασης με ό,τι έχουμε ζήσει. Το βιβλίο είναι ένα ταξίδι στην παιδική ηλικία της συγγραφέως και ένας «διάλογος» ανάμεσα στα βιώματά της και στη σχολική γραμματική.