Ο μετασχηματισμός της κυρίαρχης γραφειοκρατικής και διαμεσολαβητικής αντίληψης σε αντίληψη, αλλά κυρίως σε πράξη με ταξικό και διεκδικητικό προσανατολισμό πρέπει να αποτελέσει την κορυφαία προτεραιότητα της Αριστεράς και των συνδικαλιστικών ηγεσιών στις καινούριες συνθήκες. Μια δεύτερη προτεραιότητα με τεράστιο ειδικό βάρος είναι η εγκατάλειψη του ρόλου του θεσμικού ενδιάμεσου, τον οποίο πρόθυμα αποδέχτηκαν οι κομματικές και συνδικαλιστικές ηγεσίες, και η υιοθέτηση μιας αγωνιστικής στάσης αλλά και μιας συνεχούς δράσης που θα στηρίζεται σε συλλογικές επεξεργασίες, σε συλλογικές στρατηγικές και προτάσεις. Η τρίτη προτεραιότητα, που αποτελεί και θεμελιακή προϋπόθεση για τον αναπροσανατολισμό του ρόλου της Αριστεράς και του συνδικαλιστικού κινήματος, είναι η ρήξη με τη στρατηγική της συναίνεσης, η οποία ήδη έχει οδηγήσει την κοινωνία και τους κοινωνικούς θεσμούς σε τεράστια κρίση και σε μεγάλα αδιέξοδα. Θα ανταποκριθούν; Τα δείγματα των κομματικών και κοινωνικών ηγεσιών στις νέες πολιτικές συνθήκες δεν είναι ενθαρρυντικά. Το αντίθετο μάλιστα.