Με πολλή Χάρη και σαφήνεια περιγράφει ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς το Άγιον Ορος ως "περιφανή και σεβάσμιον χώρον, των αρετών εστίαν, του καλού παντός ενδιαίτημα, των επουρανίων αντίτυπον και αχειροποίητον σκηνήν, παντός άγους ελεύθερον τόπον και παντός εναγούς πάθους ανώτερον". Το Άγιον Ορος κατά την υπερχιλιετή ιστορία του έχει επιδείξει πλήθος οσίων, επωνύμων και ανωνύμων, οι οποίοι αγάπησαν τον Θεό "εξόλης ψυχής και καρδίας" και σε όλο το διάστημα του ασκητικού τους βίου "ουκ έδωκαν ύπνον τοις οφθαλμοίς αυτών, ουδέ ανάπαυσιν τοις κροτάφοις αυτών, έως ου εύρον τόπον τω Κυρίω και σκήνωμα τω Θεώ Ιακώβ" (βλ. Ψαλμ. 131,4-5). Η Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου μπορεί να καυχάται εν Κυρίω διότι ανεδείχθη καλλίτεκνος και πολύτεκνος. Από τις μέχρι τώρα έρευνες ανέρχονται σε εξήντα έξι οι γνωστοί άγιοι της Μονής. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)