Η φωνή μου δεν χρειάζεται πια το σώμα μου… Κι ας λέγομαι μόνο εγώ Μπίλι Χόλιντεϊ. Η Μπίλι Χόλιντεϊ, αυτή είναι η τύχη της, είχε πολλές ζωές. Ζωές ταυτόχρονες, διασταυρούμενες, μπερδεμένες σαν τις κλωστές ενός κουβαριού, με τόσες ασύλληπτες απολαύσεις για να τις μεταδίδει σε όλους, μ’ εκείνο το γέλιο που ξεσπούσε με φόντο τον θάνατο, με το παράφορο πάθος για τους άντρες και με την ενέργεια να τις ζήσει, όλες αυτές τις ζωές, χίλιες φορές την καθεμιά. Εκατό και πλέον χρόνια μετά τη γέννησή της, η απαράμιλλη φωνή της Μπίλι Χόλιντεϊ εξακολουθεί να μαγεύει και η μοίρα της να συναρπάζει όσο λίγες.