Οι ραγδαίες εξελίξεις στις βιολογικές επιστήμες και η αντίστοιχη ανάπτυξη της βιοηθικής τις τελευταίες δεκαετίες επηρεάζουν πια σε βάθος και το δίκαιο. Μια πλειάδα ρυθμίσεων του νομοθέτη αλλά και αποφάσεων του δικαστή, στο άγνωστο έως πρόσφατα πεδίο της τεχνολογικής διαχείρισης της ζωής, έχουν οδηγήσει στη διαμόρφωση αυτού που ονομάζεται «βιοδίκαιο». Πρόκειται στην πραγματικότητα για έναν νέο, ιδιαίτερα δυναμικό και κυρίως «ανοιχτό» κλάδο, με χαρακτηριστικά την αναγκαία συνεργασία των κλασικών νομικών ειδικοτήτων αλλά και τη διαρκή επικοινωνία με άλλες επιστήμες, θετικές και κοινωνικές. Στο έργο αυτό, ο συγγραφέας επιχειρεί μια συστηματοποίηση του βιοδικαίου, αναλύοντας το σύνολο των κανόνων του διεθνούς, του κοινοτικού και του εθνικού μας δικαίου, καθώς και σχετική νομολογία, βασισμένος σε ειδική ερευνητική και διδακτική εμπειρία. Ο πρώτος τόμος ασχολείται με τη διαχείριση της ζωής του ανθρώπου. Η ασθένεια, οι βιοϊατρικοί πειραματισμοί, η αντιμετώπιση του θανάτου, η χρήση των γενετικών πληροφοριών, η αναπαραγωγή, η προβληματική της «βελτίωσης» του οργανισμού, καθώς και το ζήτημα της ιδιοκτησίας του βιολογικού υλικού και των πληροφοριών από τον οργανισμό μας είναι εδώ οι τόποι του ενδιαφέροντος.